Vrijdag en Zaterdag in Hong Kong

Vrijdag 26 september

Om 7.00 uur zaten we in de bus om naar de Ferry te rijden. Tien minuten later stonden we stil, midden op een drukke weg. Links en rechts van de bus schoot het andere verkeer voorbij. Binnen een kwartier was er een monteur, maar helaas, geen beweging meer te krijgen in de versnellingsbak. Een half uur later kwam een nieuwe bus en midden op de drukke weg werden de koffers overgeheveld en moesten wij overstappen. Bij de terminal stonden 6 man klaar om onze koffers op tijd in de ferry te krijgen en drie minuten voor vertrek zaten wij in onze stoelen.

Twee uur later en af en toe wat geschommel bereikten we Hong Kong.

Reisboekwijsheden: Hong Kong (een speciale administratieve regio van de Volksrepubliek China – ca. 7,1 miljoen inwoners ) bestaat uit 236 eilanden. Op 1 juli 1997 droeg het Verenigd Koningrijk Hongkong over aan China. Hongkong werd hierbij een Speciale Bestuurlijke Regio, waarin gedurende 50 jaar niet dezelfde wetten gelden als in het communistische China. Dit wordt het idee van “één land, twee systemen” genoemd.

Om half een waren we in het hotel en om twee uur begon onze tour door Hong Kong. Eerst bezochten we Aberdeen, een haventje die vol ligt met enorme grote en dure jachten en gammele, permanent bewoonde vissersboten. Op ons gemak voeren we langs de skyscrapers, jachten en vissersboten.

Daarna reden we naar Stanley Park. Beroemd om zijn vele marktjes en zijn mooie waterkant. Daar hebben we heerlijk op een terrasje genoten van een zeebriesje.

Vervolgens wat het de beurt  aan Victoria Peak. Het is prachtig weer hier in Hong Kong, 30-32 graden met zonnetje, dus het uitzicht was onbetaalbaar. Prachtig gewoon. Eenmaal weer terug op Kowloon zijn we naar de haven gegaan om daar om 20.00 uur de lasershow te gaan zien. Niet zo super spectaculair maar wel de moeite waard. Tot slot nog naar de avondmarkt geweest en met de Metro waren we om half elf weer in het hotel. Het was een prachtige dag!

Zaterdag 27 september

Vandaag gaan we zonder gids op pad. Met de Metro rijden we naar Central op Hong Kong Island. We stappen uit op het Business Centre. Veel prachtige, hele hoge kantoorgebouwen. En daartussen vonden we St. Paul’s Cathedral. Een leuk klein kerkje tussen al die grote jongens. Na een koffiestop liepen we via de Botanic Garden naar Soho, een stijlvolle wijk met vele leuke restaurantjes, koffiebars en luxueuze wijn- en delicatessenwinkels. Daar vonden we ook de Central Escalator (plaats van opdracht WIDM). Twintig opeenvolgende roltrappen en transportbanden die lopen over een afstand van 800 meter omhoog naar de luxueuze woonwijken in de Mid Levels. Via Hollywood Road lopen we naar de Western Market, die eigenlijk alleen qua entree mooi was en verder niet veel voorstelde. Dus was het tijd om op zoek te gaan naar de Man Mo Temple. Dit is een van de belangrijkste tempels van de stad, waarde god van de literatuur (Man Cheong) en de god van de oorlog (Mo) worden vereerd. Het plafon hangt vol met wierookspiralen. Ze dragen elk een kaartje met de naam van de schenker. Daarna was het hoog tijd van de lunch! Die hebben we genuttigd in een leuk Italiaans cafeetje. Daarna zochten we de dichtstbijzijnde Metro op en gingen weer terug naar het Pandahotel. De rest van de middag brengen we door met zwemmen, zonnen, lezen en wat winkeltjes bekijken.

De reis is ten einde. Morgen rest nog een reisdag terug naar Nederland.

China blijkt toch anders te zijn als dat ik me had voorgesteld. Een fiets betekent hier armoede, dus zie je volop (elektrische) scooters en brommers. Er zijn altijd overal heel veel Chinezen overal aanwezig, botsen, lichamelijk contact is onvermijdelijk. Maar daar valt nooit een onvertogen woord over. Ze zitten allemaal in hun eigen wereldje, bemoeien zich nergens mee of zijn alleen maar gefocust op hun mobieltje. Rochelen op straat valt mee. Heel af en toe doet een oudere dat nog, maar de jongeren absoluut niet. Er wordt veel gerookt, bij elke bouwvakker, politieagent, buschauffeur etc. hangt er wel een peuk in de mondhoek (maar bij de jongeren zie je dit amper). De (hang) WC’s zijn meegevallen. Alleen die in de laatste trein was er smerig. Honden worden steeds meer gezien als maatje ipv voedsel. Ik heb het nergens gezien dat het werd geserveerd (gelukkig). Het echte oude China is nog maar sporadisch te vinden dus ik ben blij dat ik nu ben gegaan. Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om de reis te volgen en wie weet, tot de volgende keer!