Donderdag in Dali

Vandaag gaan wij een plattelandstocht doen met een Tibetaanse gids Jim! Helaas kwam het met bakken uit de hemel, maar omdat wij Hollanders wel wat gewend zijn, trokken we onze regenjassen aan, staken de plu’s op en gingen ervoor.

De eerste stop was een mooi zicht op de drie Pagoden. De grootste van de drie heeft zestien lagen, is 72 meter hoog en werd in de 9e eeuw gebouwd. Daarna stopten we langs de weg om uitleg te krijgen over de landbouw. Omdat Dali ook hoog ligt kan er niet van alles verbouwd worden. De nachten zijn te koud……. Vervolgens gingen we naar een Bai markt waar de gids ingrediënten voor de lunch insloeg en wij ons weer konden verbazen over de uitgestalde waren. Werd niet zo vrolijk van een in drie stukken gehakte vis, waarbij de kop van de vis nog naar lucht aan het happen was…….bah!

Door smalle steegjes liepen we door naar een oud Chinees huis wat de revolutie heeft overleefd. De details van deze woningen zijn prachtig, het is wel jammer dat er niks meer aan onderhoud wordt gedaan. Eeuwig zonde, dit is binnen een paar jaar ook weer weg.

Trouw volgenden we onze gids en die stopte bij drie paarden met wagens! Dat was dus ons volgend vervoermiddel. Ik stapte in de laatste combinatie en het paard was best wel pittig. Maar zonder kleerscheuren zijn we weer bij de bus gebracht. Die ons vervolgens naar de rand van het Erhai meer bracht. Daar stapten we op een boot die ons naar de overkant voer. Onderwijl genoten we van de lunch!

Daarna was het de beurt aan wandelen tussen de landbouwvelden. Op een smal dijkje, zeer glibberig liepen we tussen de verschillende velden naar een boerderij. De modder zat ondertussen tot de oksels, maar het was wel lachen! Met een borsteltje hebben we zo goed als het kon de modder van onze schoenen gehaald en konden we naar het tempeltje wandelen. Daar wacht een ontzettend schattig mannetje ons op. Doordat hij aan een hand 6 vingers heeft is hij de priester van dit tempeltje. Dit 82-jarig mannetje bood ons allemaal thee aan. Dat ging er wel in met dit weer!

Tot slot liepen we nog even over de wekelijkse markt voor de Bai, een etnische minderheid maar door de vele paraplu’s was het bijna niet te doen hier te wandelen. De bus bracht ons weer terug naar het hotel. Daar konden we ons van onze natte en modderige kleding ontdoen. Om 19.00 uur gaan we bij de moeder van Jim (de gids) Tibetaans eten. Ben benieuwd!

Foto’s uploaden gaat heel slecht.WiFi was even goed maar het hotel zit vol Chinezen en als iedereen online wil, dan werkt WiFi amper. Probeer het te doen als het internet wat sneller is.