Maandag, dinsdag in Lijiang en woensdag in Dali

Even geen goede internetverbinding gehad in Lijiang. In ons hotel in Dali hebben we prima WiFi in de lobby dus hier een update van de afgelopen dagen:

Maandag 15 september

Om 10 uur vertrok onze vlucht zonder vertraging naar Lijang. Om 12.30 uur waren we in het hotel om daarna naar het oude centrum van Lijang te lopen.

Reisboekwijsheden: Lijiang (provincie Yunnan – ca. 1,1 miljoen inwoners) ligt aan de uitlopers van het Himalaya gebergte, op 2400 meter hoogte. De stad staat bekend om zijn unieke Naxi-cultuur. De Naxi stammen af van Tibetaanse nomaden. Ze hebben een matriarchale familietraditie (een maatschappijvorm waarin vrouwen en vrouwelijke cultuur, met name op basis van hun moederschap, domineren) en een eigen schrift dat meer dan 1000 jaar oud is.

Door zijn systeem van waterwegen en bruggen wordt Lijiang ook wel het “Venetië van het Oosten” genoemd. Het is een UNESCO Werelderfgoed sinds 1997.

Lijiang is een leuk stadje, heerlijke winkelstraatjes, heel gevarieerde foodcourts met de gekste gerechten maar zo vreselijk druk! Uit elk restaurant schalt de muziek, overal wordt je naar binnen geroepen, kortom, zeer chaotisch. Maar we hebben de middag doorgebracht met het klimmen naar een mooi overzicht over alle daken, we zijn naar de Zwartedrakenvijver (Heilongtan) geweest, een groot park met vijver, paviljoens en een museum gewijd aan het sjamanistische Dongha-geloof dat de Naxi meebrachten uit Tibet. En ’s avonds hebben we heerlijk gegeten bij ……………. De Italiaan!

Dinsdag 16 september

We zitten alweer op de helft van de reis! Wat gaat dat snel! Aan de andere kant, we hebben ook al veel meegemaakt en gezien. Vandaag belooft ook weer een mooie dag te worden. We gaan naar het Laojunshan National Park, een park wat pas 2 jaar operationeel is.

Eerst stoppen we nog in een dorpje waar de maandelijkse markt gehouden wordt. In de smalle straatjes naar beneden staat het vol met allerlei spullen, eten en levende have. De markt is voor de locals, maar wij genoten daar ook van. Daarna reden we in 1,5 uur naar Laojunshan National Park.

De hoogste berg in dit park is de Jinsichang Berg (4515 meter) maar de wandeling van beneden naar boven in de kloof bestaat uit 2 uur klimmen met een hoogteverschil van 600 meter.

Vanwege mijn longen en daarbij een fikse verkoudheid, ben ik met de kabelbaan naar boven gegaan en heb de route naar beneden gelopen. Sandra heeft hem naar boven gelopen en de kabelbaan naar beneden genomen. Naar beneden lopen koste een uur, petje af voor degene in de groep die deze route beklommen hebben. Het is een prachtig park met grasland, valleien, bergen, rotsformaties, smalle kloven en kliffen. Dit park wordt dan ook wel de Grand Canyon van China genoemd.

In het hotel hadden we maar een half uurtje tijd om ons op te frissen, er was om half zeven een tafel besproken. We hebben de dag weer met heerlijk eten afgesloten.

Woensdag 17 september

Om 9 uur vertrok de bus naar Dali. Vanwege nieuwe snelweg waren we er binnen 2,5 uur. Lekker snel! Om half twaalf zijn we naar het oude centrum gelopen.

Reisboekwijsheden: Dali (provincie Yunnan – ca. 3.3 miljoen inwoners) wordt hoofdzakelijk bewoond door een minderheidsgroep, De Bai, die in hun klederdrachten de straten bevolken. Dali is gebouwd in rechte straten, alles staat haaks op elkaar.

Het is weer een leuk dorpje, met gezellige straatjes, winkeltjes en veel restaurantjes. Vanavond blijven we in het hotel eten, morgen gaan we het platteland verkennen met bus, boot en ik heb ook nog iets gehoord over paard en wagen!